Ik wel. Ik wilde toverfee en danseres worden. Ik verkleedde me altijd als toverfee, ik wilde altijd een toverstafje en ik wilde dan iedereen blij toveren en troosten.
Er zijn tijden geweest dat ik dacht dat het helemaal mislukt was. Maar dat is helemaal niet waar! Ik betover mensen met mijn boeken en kaartjes. Ik geef lessen in beweging en ontspanning en leer mensen hun eigen lijf weer te voelen en eindelijk te gaan ontspannen. Ik ben Biodanza docent. Bij Biodanza leer je mensen vrij en spontaan te bewegen, hun hart te openen en weer opnieuw betoverd te raken door het leven.
Ik heb kasten vol toverboeken. Muziek, mooie woorden en mijn warme hart zijn mijn toverstafje. Iedere dag leer ik verder, ik blijf eindeloos lessen volgen op de hoge school voor hocus pocus (het leven zelf). Soms kom ik monsters tegen (in mezelf vooral), en soms ontmoet ik andere wijze toverfeeën. Ik ben helemaal geworden wat ik altijd al was.
En jij, wat wilde jij later worden?
Hoe lijkt wat je bent geworden, op die oude wens?
Ben je afgedwaald?
Kun je dan een beetje bijsturen?
Kun je dan een beetje bijsturen?
Of ben je helemaal op koers?
Volgens mij weet ieder kind intuïtief al wat het in de wereld komt doen. het hoeft alleen maar aangemoedigd te worden. Ik moedig jou aan. Hoe onmogelijk je wens ook lijkt.
Vanmiddag was ik in een curiosa en kunst winkeltje. Daar liep een man verkleed als vrouw (een travestiet) heel gelukkig met een schortje voor te poetsen en te stoffen. Zingend en blij.
Kijk... en dan kan mijn dag niet meer stuk. Niets is onmogelijk en de natuur bestaat uit 100.000 verschillende wonderen. Ik hoef het allemaal niet te begrijpen, maar ik kan er wel intens gelukkig van worden als iemand kan zijn, wie hij ten diepste is.
De gelukkige toverfee uit Wognum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten