woensdag 16 december 2020

Reflectie vragen voor aan het einde van het jaar...

Reflectievragen.

Voor mijmeren, oprechte gesprekken, deelrondes of om over te schrijven aan het einde van het jaar. 

Hoe kijk je in het algemeen terug op het afgelopen jaar? Kun je een beeld of een metafoor bedenken die past bij dit jaar? Dit jaar was als een……

Welke emoties heb je het meest gevoeld?

Is er dit jaar iets gebeurd dat je nooit meer zal vergeten? Wat? Schrijf er eventueel 10 regels over.

Is er iets waar je trots op bent van het afgelopen jaar?

Wat was het aller mooiste, leukste, liefste, grappigste?

Wat was de grootste uitdaging voor jou dit jaar?

Zijn er grote veranderingen geweest in je leefomstandigheden? Wonen, werk, familie…

Wat was je lievelingsplek dit jaar?

Wat is het liefste dat iemand dit jaar voor je heeft gedaan?

Waar ging je onder gebukt?

Wat gaf je steun in de rug?

Als je iets kon veranderen aan het afgelopen jaar, wat zou dat dan zijn?

Wie waren je nabij? Wie waren vooral belangrijk in je leven?

Drie belangrijke lessen van dit jaar?

Is er iets waar je je voor schaamt? Of waar je spijt van hebt?

Wie of wat was een belangrijke leraar in dit jaar?

Belangrijke boeken, films, muziek, theater, kunst, inspiratie?

Welke plek had schrijven, art-en, dansen, zingen, mediteren, persoonlijke ontwikkeling in je leven dit jaar?

Kun je een lijstje maken van mooie momenten, gebeurtenissen? Kies één uit je lijstje en schrijf daar wat langer over.

Kies 6 bijvoeglijke naamwoorden die passen bij dit jaar. (Wat is een bijvoeglijk naamwoord? Een bijvoeglijk naamwoord zegt iets over een zelfstandig naamwoord. Het geeft een eigenschap, kenmerk of toestand aan van een zelfstandig naamwoord. De RODE auto. Een PRACHTIG jaar, enzovoort.)

Wie of wat had dit jaar het meeste impact op je leven?

Wetende wat je nu weet, kun je een korte brief schrijven aan jezelf aan het begin van afgelopen jaar. Wat had die JIJ graag willen lezen in de brief?

Ten aanzien van de rest van je leven, welke aspecten van dit jaar zullen je bij blijven of bruikbaar blijven?

Een paar mooie herinneringen zijn….. Maak een lijstje. Kies er 1 of 2 en beschrijf die wat langer.

Hoe ben je gegroeid? Spiritueel, emotioneel, qua kennis en inzicht, qua kilo’s, qua vrienden….

Een belangrijke song van afgelopen jaar.

Belangrijke aankoop?

Wat heb je losgelaten?

Wat heb je omarmd?

Waar was je bang voor dit jaar?

Wat gaf je vertrouwen?

Hoe was je gezondheid dit jaar?

Hoe ging het met de liefde?

Waarover heb je gehuild dit jaar?

Wat doet nog pijn van dit jaar?

Waar heb je veel tijd aan besteed?

Hoe ging het met de zorg voor jezelf?

Voor wie heb je veel gezorgd dit jaar?

Waar ben je het meest dankbaar voor van afgelopen jaar?

Waar ben je trots op?

Wie of wat heb je het meeste gemist?

Wat hoop, wens, verlang je voor het komende jaar?

Waar was je stil van? 

Wat wilde je van de daken schreeuwen?


maandag 6 juli 2020

Moet Biodanza groeien en bekender worden?


Moet Biodanza groeien en bekender worden?


Vandaag vroeg iemand me voor een Biodanza docentenvereniging team over google analytics. Ook is er een proces gaande van marketing, folders maken, Biodanza als merk neerzetten, een nieuw imago scheppen. Ineens sloeg een soort twijfel bij mij toe die ik graag met je deel:

Biodanza is voor mij een soort mystiek, het is poëzie, een diepzinnige affectieve levenskunst.

·      Mystiek (van het Griekse μυστικός, mystikos, 'geheimzinnig') betreft het hartstochtelijk streven naar een persoonlijke vereniging van de ziel met God (bij Biodanza het leven, de liefde, het numineuze). De term mystiek verwijst ook naar de achterliggende leer over kennis en persoonlijke ervaringen van toestanden van bewustzijn voorbij de normale menselijke perceptie.

Het mystieke is het wonder van het leven, de vereniging met de essentie van het leven, met mezelf, de ander, het numineuze, het licht, het wonder. De poëzie zijn de woorden, de dans, de muziek, de ontroering als ik de ander werkelijk ontmoet, de schoonheid van dat alles. Ik streef hartstochtelijk naar mijn vereniging met het wonder van het leven. En in dat proces hoop ik anderen te inspireren, mee te nemen, te verlichten, te bemoedigen, toestemming te geven hun eigen pad te banen.


Ineens weet ik helemaal niet meer of reclame en marketing wel een goed idee zijn. We hebben alles vermarkt in het leven. Commercialiteit omringt ons, alsmaar moeten groeien, rendabel worden, aan de man brengen, je imago versterken, een merk worden. Dat zijn allemaal zo bewegingen van deze tijd. Bewegingen waarvan ik niet weet of ik daar wel in mee wil.

Niet iedereen moet het pad van de mysticus gaan. Biodanza is echt niet voor iedereen. Niet iedereen hoeft het te vinden en te doen. Als op een basis school 1 juf Biodanza doet, verandert de hele school. Als in een dorp 1 Biodanza beoefenaar is, verandert het hele dorp. Vergeet nooit hoe groot het effect van iets kleins en onzichtbaars kan zijn.

Ik moet ineens denken aan de hospice. Zo’n prachtige liefdevolle bijzondere plek om ziek te zijn en te sterven. Vrijwilligers dragen dat. Een hospice zou misschien helemaal niet beter worden door reclame en marketing en een sterk merk willen zijn. Juist het wonder van alle vrijwilligers, dat alleen mensen daar helpen die zich geroepen voelen. Dat maakt het zo bijzonder.

Moeten we wel zo groeien? Moet Biodanza wel in de markt gezet worden? Is dat niet precies waar de meest kostbare dingen kapot aan gaan? Is dat niet erg yang? Is yin niet waardevol dan? Moet Biodanza wel roepen en lokken en aantrekken en mensen oproepen? Of mag het ook fluisteren, stilletjes tussen het ritselende en wuivende zingende riet? Mag het verborgen zijn, vindbaar voor mensen met een zoekend hart. Mag het een beetje raar blijven, een beetje “anders”, een beetje eng voor veel mensen?


Mag Biodanza ook de sjamaan, de medicijnvrouw blijven van het dorp. Een beetje wonend aan de rand,  wat afgelegen, wat verscholen, bezocht door degene die voelen dat ze het nodig hebben, of degene die doorverwezen zijn?
Mag Biodanza in zijn eigen zachte tempo groeien? Mogen groepen ook klein zijn en daardoor bijzonder persoonlijk. Mag een docent vertrouwen op de natuurlijke loop der dingen. Moeten we net als de hele economie willen groeien en groeien?
Mindfulness is het gelukt. En yoga ook. Maar is dat de kwaliteit ten goede gekomen? Niet altijd. Vaak niet. Soms wel. Ik geloof in zachte stille groei. Zachte krachten en het wonder van het verborgene. Ik geloof in klein blijven, langzaam ontwikkelen, groei niet dwingen. Mensen niet overhalen, maar met open armen klaar staan als ze komen.

Ik moet denken aan dit oude prachtige gedicht over de zachte krachten…

Henriëtte Roland Holst - (1869-1952)

De zachte krachten zullen zeker winnen
in ’t eind -- dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zoo ’t zweeg zou alle licht verduistren
alle warmte zou verstarren van binnen.

De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de groote zaligheid beginnen
die w’als onze harten aandachtig luistren

in alle teederheden ruischen hooren
als in kleine schelpen de groote zee.
Liefde is de zin van ’t leven der planeten

en mensche’ en diere’. Er is niets wat kan storen
’t stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten:
naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

Van mij mag je klein en verborgen blijven Biodanza. Van mij mag je je zacht ontwikkelen. Ik zorg voor inkomsten uit andere bronnen, zodat ik altijd kan navigeren vanuit mijn hart en niet vanuit commercie hoef te koersen. Van mij mag je raar blijven en heel zacht en een beetje moeilijk vindbaar. En geen merk zijn. En rommelige folders hebben. Ik vertrouw erop dat het leven zelf kiest wat wel groeit en wat niet en wanneer en in welk tempo.

Ik hou van ongecontroleerde ondergrondse rivieren, die kanten op stromen waar wij geen weet van hebben. Die akkers water brengen waarvan wij niet weten dat ze het nodig hebben. Ik hou van niet begrijpen, niet weten, niet sturen, zoeken, luisteren, schuifelen, zachtjes zoeken. Ik weet het ook allemaal niet, dit zijn maar mijmeringen. 

Het leven weet alles veel beter dan wij… dan mij in elk geval.

Saskia de Bruin



dinsdag 23 juni 2020

Denken en voelen



Er heerst een virus. Alle informatie erover hebben we nog niet. Hoe het zich gedraagt, waardoor het zich verspreidt en hoe het zich laat remmen, weten we nog niet precies. En ook al weten we nog niet alles, we volgen toch de weg van het hoofd en van het denken. Filosoof René Descartes (1595-1650) zei het ooit: “Ik denk dus ik ben”. En daar koersen we al heel lang op. En nu in deze virussituatie, wordt pijnlijk duidelijk hoe gebrekkig de weg van het hoofd is. Ten eerste weten we nog lang niet alles, dus beslissen we vanuit gebrekkig inzicht. Ten tweede zijn wij als mensen veel meer dan hoofd en denken alleen. We kiezen voor maximale controle zegt het hoofd, maar wat brengt zo’n weg teweeg? En hoe beïnvloed onze angst (ons gevoel) het denken in deze tijd?

Een heel simpel voorbeeld van dit koersen op het hoofd is het afsluiten van alle openbare toiletten sluiten. We zijn niet alleen ons denken, we zijn ook een lichaam, met functies van voedsel inname en afval uitscheiding. Als we moeten, dan moeten we. We kunnen onze biologie niet uitzetten door een besluit van ons hoofd.

We zijn een samenspel van hoofd, denken, lichaam, gevoel. We zijn veel groter en dieper dan alleen maar ons denken. Maar in deze crisis houden we geen rekening met ons gevoel en onze biologie. Onze biologie kunnen we ondersteunen, door gezond te leven en voldoende voedingstoffen, vitaminen, mineralen in te nemen. Onze biologie kunnen we ondersteunen door voldoende te bewegen en stress af te wisselen met ontspanning. Onze weerstand is beïnvloedbaar als we rekening houden met onze biologie. Maar daar hoor je niets over op het pad van het hoofd.

We zijn gevoel, we zijn sociaal, we hebben instincten en we hebben contact nodig. Maar daar is geen plek voor op het pad van het hoofd. Filosoof Martin Buber (1878-1965) zei “alle werkelijke leven is ontmoeting”. En dat werkelijke leven hebben we dicht gegooid, net als de openbare toiletten. We doen net of het meest belangrijke gewoon door een besluit uitgeschakeld kan worden.

Dus we houden elkaars handen niet meer vast. We dansen niet meer samen. We kussen elkaar niet. We leggen bij verdriet en afscheid geen hand op elkaars schouder. We houden afstand. En we worden bang voor elkaar en voor het leven en voor onszelf. Wat dit doet met onze gezondheid als mens en als samenleving, nemen we niet mee in de besluiten van het hoofd.

De denkers zeggen, wat je denkt bepaalt wat je voelt. Als je anders denkt, zul je je anders voelen. Maar het is precies andersom, wat je voelt bepaalt wat je denkt. Je gevoelens (juist ook je onbewuste gevoelens) kleuren je denken in. Je denkt dan dat je rationeel handelt, terwijl je koerst vanuit je angst.

Wat we niet bespreken in deze virustijd is onze angst voor ziek worden en onze angst voor de dood. Onze angst om mensen van wie we houden te verliezen. Onze angst om los te laten. Wat we niet bespreken is de pijn die we ervaren door het gebrek aan nabijheid en contact. Wat we niet kunnen accepteren is dat sommige mensen gewoon vatbaarder zijn voor het virus zonder dat ze er iets aan kunnen doen en hoe machteloos dat voelt. Dat anderen kwetsbaarder zijn omdat ze al jarenlang hun gezondheid ernstig verwaarloosd hebben en geen rekening hielden met de behoeften van hun biologie. Dat weer anderen een harde dreun krijgen omdat ze oud zijn en daardoor breekbaar. Dat sommigen zo oud en kwetsbaar zijn dat een virus de laatste zet geeft, welk virus dan ook. We erkennen niet hoe bang we zijn, en hoe irrationeel we kunnen worden als we ons niet bewust zijn van die angst. We praten niet over de kostbaarheid van menselijk contact, dat nabijheid en aanraking een levensbehoefte is net als water en voedsel en lucht.

We geven het gevoel steeds maar weer dezelfde rol in ons levensverhaal, de rol van de Assepoester. In werkelijkheid is het gevoel de prinses, maar we behandelen haar als het sloofje. Ze moet wel alles doen, maar krijgt geen erkenning, en naar haar behoeften wordt niet gevraagd. Ze is het Koninklijke en het meest hoogstaande, maar ze zit gevangen in een positie van minderwaardigheid.

Misschien is dit wel de tijd voor de erkenning van het belang van ons gevoel. Misschien moet het zo vastlopen dat we Descartes “ik denk dus ik besta”, nu eindelijk omruilen voor Buber’s “alle werkelijke leven is ontmoeting”.


Misschien moeten we onze biologie, onze lichamelijkheid en ons gevoel meenemen in het bepalen van onze koers. En niet alleen in deze crisis, maar altijd en overal.

Want er is iets groters en diepers in het spel dan je aan de oppervlakte van het denken kunt aflezen. Laten we onze hoofden weer verbinden met ons lichaam. Ons gevoel met ons denken. Onze intuïtie met onze ratio. Onze instincten met onze wilskracht. Laten we weer één geheel worden. In onszelf en met elkaar. Dit virus confronteert ons met waar “de verbinding” verbroken is. Laten we de verbinding herstellen.

Assepoester, wil je met me trouwen?


Saskia de Bruin

vrijdag 19 juni 2020

Go-Fit (en voel je weer) 19 - maatregelen




Belangrijke maatregelen voor onze gezondheid
GO-FIT (en voel je weer) 19





Emeritus hoogleraar experimentele immunologie Pierre Capel raadt ons aan:
  • Verlaag je stress door: Bewegen, Yoga, Meditatie en Gezonde gevarieerde voeding


Klinisch ethicus Erwin Kompanje raadt ons aan:
  • Zorg voor voldoende nabijheid en contact, tederheid, aanraking


Bio-Farmaceutische Wetenschapper Willen Engel raadt ons aan:
  • Voor je weerstand slik wat extra voedingssupplementen: Vitamine C, Vitamine D en Zink. Kom voldoende buiten. En DANS.


De Levenskunst studio raadt je aan:
  • Groet mensen die je tegen komt en maak oogcontact.
  • Geef elkaar ruimte, letterlijk en figuurlijk.
  • Knipoog en flirt, met een hart vol vlinders ziet alles er beter uit, jij ook.
  • Huppel af en toe een stukje.
  • Vermijd plekken waar je mondkapjes moet dragen want ademhaling is van levensbelang.
  • Koop lokaal, wat je lokaal kunt kopen.
  • Eet dingen die je grootouders zouden herkennen als eten. Dus niks kant- en-klaar en zakjes en pakjes. Gewoon natuurlijk gegroeid voedsel.
  • Heb vertrouwen in het wonder der natuur dat jij bent: de mensheid bestaat al honderdduizenden jaren.
  • Heb zoveel mogelijk lief: je naasten, de natuur, het leven, jezelf, GOD, de liefde, alles wat je dierbaar is.
  • Doe wat mogelijk is en maak het plezierig als dat kan.
  • Wees dankbaar voor al het goede: dankbaarheid verhoogt je geluk en geluk verbetert je gezondheid.
  • Zorg voor voldoende lachen. Lach desnoods om niks. Kinderen kunnen je daarbij helpen.
  • Zoek de natuur op. De natuur is een moeder waar je altijd welkom bent.
  • Loop door je buurt alsof je toerist bent, en er gaat een wereld voor je open.
  • Lees boeken, luister naar muziek, zing, teken, schrijf, zoek naar expressie. Wees creatief. 
  • Luister naar elkaar met een open blik en met al je aandacht: iedereen wil graag gezien en gehoord worden.
  • In geval van nood herhaal af en toe deze zin:


ALLES IS ALTIJD AAN HET GOED KOMEN

AAN HET EINDE KOMT ALLES GOED
ALS HET NOG NIET GOED IS
DAN IS HET NOG NIET HET EINDE

 
www.saskiadebruin.nl 

zondag 14 juni 2020

Angst doet pijn





Vroeger ben ik enorm gepest. De hele klas deed net of ik besmettelijk was. Niemand mocht dichtbij me komen, niemand mocht me aanraken, alles wat ik aangeraakt had, was besmettelijk. Dat was de pest afspraak in de klas. Ik was 10, 11, 12.

Mijn ouders waren gescheiden en we verhuisde vanuit Den Haag naar Wognum in Noord-Holland. De scheiding zette mijn leven op zijn kop. De ouders leiden het leven een andere richting in, de kinderen lijden daardoor. De wereld verandert buiten je wil om en je hebt je maar aan te passen. Jouw behoeften en angsten zijn even niet in beeld. Als je je braaf aanpast denkt iedereen dat het goed met je gaat.

Deze week kwam ik bij de apotheek om een medicijn op te halen. Ik moest me desinfecteren, mocht nog net naar binnen, anderhalve meter afstand terwijl er een plexiglas wand hangt. De assistente pakt mijn recept niet meer aan, ze deinst anderhalve meter naar achter als ik te dicht bij de perspex wand kom. Buiten staan bejaarden die slecht ter been zijn, zonder stoeltje te wachten tot ze aan de beurt zijn. Gaan we dat in de winter ook zo doen? En in de regen?

Ik voel me weer net als vroeger, overgeleverd aan ouders (de regering) die maar bepalen, zonder te beseffen dat nabijheid, gehoord en gezien worden van levensbelang zijn. De angst die dit teweeg brengt moet je maar in quarantaine uitzitten. Zelfs klinisch ethici snappen dit beleid niet meer.

Mijn oude wonden zijn weer rauw en beurs. Het virus lijkt de boosdoener. De wereld staat op zijn kop, naar “ons aller meningen en behoeften” wordt niet gevraagd. We leven in het “nieuwe abnormaal”. En een wet wil dat normaal gaan maken. De oude schrik slaat me weer om het hart.

Ik ben een wandelende besmettingsbron. Niemand mag me aanraken. Knuffelen is strafbaar. Nabijheid is gevaarlijk en verboden. Als ik niet meedoe ben ik onverantwoordelijk. De regering bepaalt en ik heb maar te volgen. Mijn bedrijf krimpt ineen, want mijn werk gaat over contact en nabijheid en dat mag pas weer als er een vaccin is. Een vaccin dat ik misschien helemaal niet wil.

Niet het virus is de boosdoener. Onze angst is de boosdoener. Angst verzwakt onze afweer misschien wel meer, dan de maatregelen ons helpen. Angst vernauwt onze visie. Angst beperkt ons inzicht en ons gezonde verstand. Angst maakt ons bang voor elkaar. Angst doet ons denken in complotten. Angst maakt dat we elkaar pijn doen en elkaar tekort doen. Angst rijt oude angst wonden open, bewust of onbewust.

Angst is de boosdoener. En we hebben een liefdes vaccin nodig dat ons helpt te genezen van deze angst.



People will do anything, no matter how absurd, to avoid facing their own souls.
Carl Jung




maandag 11 mei 2020

Ik voel me zo verdrietig vandaag / I feel so sad today




Ik voel me zo verdrietig vandaag
Ik rouw om de onschuld van de aanraking
Die zo ver weg lijkt
Ik moet huilen van hekken rond verzorgingshuizen
En om de dood die we proberen buiten te sluiten
Ik voel me zo verdrietig vandaag
Ik wil niet vechten tegen een vijand
Ik wil bij de vrede op schoot
Ik wil geen mondkapjes
Ik wil vitaminen
En gezondheid aanmoedigen
Waar het maar kan
Ik voel me zo verdrietig vandaag
Ik wil geen regels
Ik wil verantwoordelijkheid
Ik wil geen angst
Ik wil vertrouwen
Ik wil geen controle van buitenaf
Ik wil leren vertrouwen op het wonder
Dat het leven is
Ik voel me zo verdrietig vandaag
Ik rouw niet om het oude
Dat er was
Maar ik smacht naar het nieuwe
Dat er nog niet is
Het groene, duurzame, liefdevolle
Eenvoudige, schone, echte, eerlijke
Tedere, nabije, wij-e, geruste
Strelende, kussende, dansende
Samenzijnde en kunstvolle leven.
Lieve moeder natuur
Mag ik even bij je op schoot
En fluister jij dan
Wijze raad in mijn oor?
Want ik voel me zo verdrietig vandaag.

SAS





I feel so sad today
I mourn the innocence of human touch
Which seems so far away
Fences around nursing homes makes me cry
Our attempts to exclude death
I feel so sad today
I don't want to fight an enemy
I want to be close to peace
I don't want face masks
I want vitamins
I want to encourage health
Wherever possible
I feel so sad today
I don't want rules
I want responsibility
I don't want fear
I want to trust
I don't want outside control
I want to learn to trust the miracle
That life is
I feel so sad today
I don't mourn the old
That was
But I yearn for the new
That is not here yet
The green, sustainable, loving
Simplicity, cleanness, genuineness, honesty
Tenderness, nearness, togetherness, restfulness
Caressing, kissing, dancing
Living together a life full of art
Dear mother nature
Can I sit for a while on your lap?
And will you whisper
Wise advice in my ear?
Because I feel so sad today.

SAS





maandag 27 april 2020

All we need is.... Pippi


Pippi Power


Speelse kracht voor jong en oud


Wat hou ik van Pippi! Ze is eigen wijs, vrolijk, wild, creatief, ongetemd, bere sterk en vol vertrouwen in het leven. Wat een prachtig rolmodel. Als kind smulde ik van de afleveringen op tv. Maar nu ik “groot” ben hou ik eigenlijk nog net zoveel van haar. Ik heb geprobeerd op deze kaartjes te schrijven wat ik van haar (en haar geestelijke moeder Astrid Lindgren) geleerd heb. Wie weet beginnen jouw sproeten ook te stralen, wordt je haar wat roder en springen je staarten plotseling eigenwijs omhoog… en wordt je ineens overmoedig en heel erg sterk!

Hai! Pippi Langkous
Die doet haar eigen zin

'k Richt de wereld in
Wiedewiede naar mijn eigen zin


Pippi doet steeds haar eigen zin, maar wat is je eigen zin? Zorg dat je steeds goed verbonden bent met die eigen zin ergens diep binnenin.

Je hoeft een lied niet te kennen om het te kunnen zingen.

Een beetje rondsluipen is heerlijk op z’n tijd.

Heb oog voor alle spullen om je heen. Je weet nooit wat je tegenkomt.

Villa Kakelbont staat voor een plek waar alles kan en alles mag. Zo’n plek kun je ook in je eigen hart bouwen.

Tante Pastellia staat voor wat hoort en gebruikelijk is; het gareel. Blijf daar zo ver mogelijk bij uit de buurt. Steek er liever de draak mee.



Ongevraagde hulp & adviezen kun je maar beter achterwege laten. Meestal zijn ze totaal overbodig.

Het ongeremde, vrije, creatieve innerlijk kind redt zich heel goed, juist in moeilijke of onverwachte situaties.

Als er iets misgaat bedenk dan een reden waardoor het vast wel ergens goed voor is.

Denk buiten alle gebaande paden, dan wordt het leven veel leuker.

Geef geschenken naar hartenlust. Je vergroot de levensvreugde zo om je heen en in jezelf.

Laat je niet vangen om weer in het gareel gezet te worden. Blijf liever vrij en een beetje ongetemd.

Neem gezag niet al te serieus, maar speel er mee op een vrolijke manier.

Zolang je in contact bent met je ongetemde natuur ben je oersterk op een heel natuurlijke manier.

Leven met de klok is ook een bestaand gareel. Soms is het zalig om op te blijven om te dansen en zo te leven vanuit je eigen ritme.

Ga volkomen onbezorgd met geld om. Ergens is er altijd genoeg van.

Als je teveel opruimt weet je misschien juist niet meer waar je je spullen zoeken moet. Een huis mag best een beetje rommelig zijn. Dan leeft alles veel meer en hoef je zelf ook niet helemaal op orde te zijn.

Met behulp van je fantasie is alles mogelijk. Speel dat het een lieve lust is.

Wat je zelf besluit over de werkelijkheid bepaalt hoe je de werkelijkheid ervaart. Als je dat besluit niet neemt ben je veel vrijer.

Wees trots op je eigenheid
-Heb je last van zomersproeten?
Nee.
-Maar je zit eronder.
Maar last heb ik er absoluut niet van. Ik vind ze mooi!



Wanneer je je onverwachts of onverklaarbaar gedraagt, kunnen anderen je spoor niet volgen. Dat geeft je veel vrijheid.

Ongetemdheid is soms beangstigender voor de gevestigde orde dan “slechtheid”. Laat je toch niet temmen.

Een verkleedpartij geeft je ziel wat lucht en verruimt alles dat een beetje te strak is in je leven.

Snoep staat voor alles dat lekker, leuk, zoet en vreugdevol is. Laaf je er zo nu en dan even ongeremd aan. Gun anderen dat plezier ook. Vier af en toe een snoepjesdag.

Prop af en toe je mond vol met alles dat je normaal niet mag. Neem wat er ook maar voor handen is om je te laven aan het zoete leven.

De dokters hebben medicijnen, maar pippi heeft Meducijn. Er is een meducijn dat overal bij helpt. Het is gemaakt van plezier, vrijheid, fantasie & creativiteit.

Ga mee met de stroom; doe wat voorhanden is en volg plezier en creativiteit.

Geven geeft soms meer plezier dan hebben; dat is ultieme rijkdom.

Neem het leven niet al te serieus. Fop mensen, verzin sterke verhalen, een beetje stoutheid op zijn tijd kan geen kwaad, als je er maar eerlijk over bent.

Misschien lukt het wél, als je het maar echt probeert.

Een fantasievol leven is niet logisch en verklaarbaar, dat is juist het heerlijke ervan.

Het kan zalig zijn om in de regen de was op te hangen en de planten water te geven.

Het is nooit wetenschappelijk bewezen dat het niet goed is om te knoeien en kliederen.

Met borstels onder je voeten is de vloer boenen veel leuker. Je kunt overal een spel van maken.

Zorg dat je altijd veel gekke ideeën hebt.



Vrouwen die sloven en zuchten willen het vervelend hebben. Je leert van alles op school behalve hoe je van het huishouden een lolletje kunt maken.

Een dingezoeker is iemand die dingen zoekt. Overal kun je dingen vinden waar je echt iets aan hebt.  Alles wat je wilt kun je vinden. Zoek dus zonder te weten wat je zoekt. Dan vind je veel meer.

Bedenk hele andere toepassingen voor gewone spullen. Zo heb je plezier, je creativiteit borrelt en wie weet vind je iets uit.

Speel af en toe dat je heel deftig bent. Daarna ben je weer reuze blij dat je het niet echt bent!

Doorbreek af en toe de patronen om je heen, door een beetje onvoorspelbaar te reageren. Je kunt dan goed zien hoe flexibel en creatief de mensen om je heen zijn. En of ze gevoel voor humor hebben.

Een beetje oneerbiedigheid op zijn tijd kan geen kwaad.

Als er iets leuks of lekkers is, dan moet je er achteraan gaan. De snoepjes springen niet in je mond en het leuks moet je soms achterna zitten.

Wees altijd moedig als het om onrecht gaat. Kom op volle kracht op voor jezelf en anderen.

Stijfheid en braafheid heeft niets feestelijks. Een feest is veel leuker als de gasten los komen als ze taartjes eten.

Heb je iemand die je mist of overleden is, praat daar dan in gedachten mee. Dan kun je evengoed nog iets van ze leren.

Zet zo nu en dan een uitstapje op touw.

Grote mensen nemen spelletjes veel te serieus, dan is er geen lol meer aan en daar gaat spelen toch om.

In de zomer op je rug in het gras liggen, kijken naar de vogels die vliegen, luisteren naar hun gezang…. dat is vakantie en het kost niets.

Vertrouw erop dat voor alles dat je loslaat vanzelf iets nieuws komt.

Als iets dat leefde sterft, sta daar dan bij stil, zeg het vaarwel en richt je daarna weer op het levende.

Deel met anderen alles wat je hebt vanuit het vertrouwen dat er voor jou ook altijd genoeg is.

Je kunt overal speels mee omgaan, of je nu eten deelt, een dode vogel begraaft of op avontuur gaat in de natuur.

Zing af en toe “lang zal ik leven in de gloria” voor jezelf of je nu jarig bent of niet. Je begint je dag dan in een gloria stemming.

Als je jarig bent maak er dan een leuk feest van. Geniet van het krijgen van cadeautjes en geef ook cadeautjes weg. En taart…… die is nog veel lekkerder als je haar met je handen eet en een beetje kliedert en knoeit.

Weet je nog hoe zalig het vroeger was om te spelen op een zolder of in een hooiberg? Eigenlijk zou ieder mens een speciaal naar eigen wensen ingerichte speelzolder moeten hebben. Met een schommel, oude rommel, donkere hoekjes en een hoop spullen die je fantasie stimuleren.

Als je danst of zingt of speelt zonder dat het ook maar ergens op hoeft te lijken knap je daar soms meer van op dan je voor mogelijk houdt.

Zing af en toe een zelf bedacht liefdesliedje. Voor je huisdieren, je liefjes of voor jezelf. “Elke dag weer ben ik blij… dat ik jou heb en jij mij”…..

Of het nu waar is of niet, uitgaan van het goede in ieder mens, maakt je leven meestal veel mooier.



Leef af en toe even zonder tijdsbesef. Volg gewoon de dingen die gebeuren en maak je niet druk om de klok.

Ren eens keihard door een bos of huppel en zing of schreeuw er lekker op los. Net als jonge veulens moet je af en toe je manen flink losschudden.

Het helpt wanneer je je af en toe eens heel anders kleed en gedraagt dan je gewend bent. Zo doorbreek je je gewoonte patronen en rek je jezelf een beetje op!

Als je boos bent of gewoon slechte zin hebt, gooi dan wat oude borden kapot of scheur een telefoonboek aan flarden. Daarna wordt je vanzelf weer vrolijk.

Ontbijten met slagroomtaart is soms precies wat je nodig hebt. Zit je dan nog te strak in jezelf eet het dan de volgende keer met je handen.

Je hebt altijd de optie om vriendschap te sluiten met onkruid & ongedierte; met het onhandige, ongewone, onbekende in je leven.

Bedenk nieuwe woorden, woorden die anderen vergeten zijn uit te vinden. Zoek vervolgens naar de betekenis door ze telkens uit te spreken. Voeg ze bij je repertoire. Wat denk je van “spoenk”?

Heb je weleens een boomhut, een tent, een veilig nestje, een hol of een schuilplaats gebouwd? Nee?  Dan wordt het hoog tijd!

Op een warme dag zomaar onverwachts in het water springen (desnoods met kleren en al)….. zalig. Impulsiviteit kan op z’n tijd verrukkelijk zijn.

Geef. Geef naar hartenlust, zonder bijbedoelingen, zonder iets terug te verwachten. Liefde blijft bij je als je haar weggeeft.

Wat echt bij je hort, kun je niet verliezen. Zelfs als het weg is, leeft het nog in jou voort of komt het ineens weer op je pad, al is het in een nieuwe of onverwachte vorm.

Mensen die zichzelf te serieus nemen, verliezen het uiteindelijk altijd van mensen die dat niet doen.



Doe dingen eens op z’n kop en helemaal anders. Leg je kussen aan het voeteneind, draag overdag een pyjama en bepaal dat spel voor het werk komt.

Begin je dag zingend…. Ik verheug me zo, ik verheug me zo, ik verheug me zo, omdat het ….. o ik ben zo blij, ja ik ben zo blij en ik ben zo blij dat het….

Neem het huishouden nooit, nooit, nooit serieus. Een huis is om in te leven, te spelen en te rusten. Wat anderen ervan vinden doet er niet toe.

Natuurlijk kun je op school veel kennis opdoen. Maar fantasie, speelsheid, durf en eigenheid zijn net zo belangrijk en die leer je al levend.

Als je het echt helemaal niet meer weet, zing je tjole he, tjole ho, tjole hopsasa!

Ga uit van het goede, ook al wordt het tegendeel soms bewezen. Uitgaan van het goede doe je niet voor de ander. Jij leeft dan met een warm en open hart en dat is veel fijner.

Koekjes en taarten bakken brengt je in een feest stemming. Dus voel je je strak of dof, trek dan je schort aan, zet je over op baktemperatuur en duik in het deeg!

Zorg dat je handig en creatief bent, dan red je je in de gekste situaties.

Zorg dat je ook in je eentje, met jezelf een feestje kunt vieren. Soms is het tijd voor een gezamenlijk feest en soms voor een alleen feest.

Wat je uitzend komt bij je terug. Soms via omwegen, maar het keert bij je terug. Zend dus vooral liefde, vreugde en plezier uit, dan heb je er twee keer plezier van.

Je huis is niet alleen om in te wonen. Je kunt er ook huifkarren schilderen, boten restaureren, weesdieren opvoeden, planten kweken, leren fietsen en voedselgevechten houden.

De dingen hoef je niet per se zo te doen als iedereen ze doet. Je kunt best eens ontbijten met bonbons, zonder ondergoed naar je werk, spijbelen om een minivakantie te vieren of wegsluipen voor snode plannen.

Ieder mens heeft af en toe een avontuur nodig. Je kunt ze zo braaf of zo stout maken als je zelf wilt. En vergeet niet dat stout eigenlijk “moedig” betekent!

Als je bang bent, slaap je beter in de armen van iemand die je lief vind.

Wordt prinses ochtend gymnastiek. Je wordt er soepel en lekker wakker van. Begin je dag met lenige allure.

Wees nooit bang dat door een beetje dollen, dansen en stoeien je onderbroek te zien is. Van braafheid, keurigheid en zedelijkheid wordt je niet gelukkig. Van dollen, dansen en stoeien wel. En je jurk… die trek je zo weer recht.

In de ideale wereld, zou ieder feest een voedselgevecht moeten hebben. Zalig smijten met slagroom. Doe het tenminste eens in je leven. P.s. in de tuin kost het opruimen veel minder tijd, de vogels  en de regen helpen je dan een handje.

Iedereen die leeft vanuit de eigen kwaliteiten en eigen aardigheden, is het sterkste van de hele wereld.

Iedereen kent wel een “pippi”, iemand die authentiek, eigenwijs en vrij leeft. Vaak veroordelen we zulke mensen te snel, terwijl ze juist zorgen voor de smeuiigheid en vernieuwing in het leven. Moedig de “pippi’s” van de wereld aan, ook de pippi die leeft in je eigen hart!

Je bent thuis, waar je vrienden zijn. Dus koester die schatten zoveel je kunt.

Wanneer je weet dat het je geliefden goed gaat, is het veel gemakkelijker ze los te laten en de vrijheid te gunnen.



Alles wat je niet kunt of dat niet mogelijk is, kun je toch proberen. Soms zit de ware vreugde in het proberen en niet in het kunnen.

Het is goed te weten dat je alleen kunt zijn. Dat vermogen geeft je een enorme vrijheid.

Red vrienden in nood, ook al raak je dan verzeild in spannende avonturen. Onvoorziene omstandigheden helpen je groeien. Eigenlijk is je hele leven een onvoorziene omstandigheid.

Zalige fantasie, een heerlijk bed met daaraan een luchtballon. Slapend reizen naar je lievelingsbestemming. In je dromen kan alles!

Oplossingen voor lastige problemen zijn soms veel gewoner dan je denkt. Wanneer je een probleem niet op kunt lossen kijk dan eens naar gewone huis, tuin en keuken oplossingen. Slaap eerst, eet een boterham, ga lopen, kijk voor je voeten, luister, ga mee met de stroom…

Maak je tijdens het reizen niet druk over hoe je weer thuis komt. Maak geen bezwaar tegen een beetje onzekerheid. Op avontuur lossen de meeste problemen zich vanzelf op. En je kunt eigenlijk nooit meer in het thuis komen dat je verliet. Een reis verandert jou en dus wordt je thuis ook anders.
Ga vooral vaak op verkenning uit. Of je nu uit of thuis bent. Op verkenning zijn is een heel vitale levenshouding, misschien wel de meest vitale die bestaat.

Door te verdwalen of schipbreuk te lijden kun je ineens je bestemming bereiken.  En soms ben je als je thuis blijft, verder van huis dan wanneer je lekker ronddwaalt. Vaar dus maar op je innerlijke kompas, dan komt het wel goed.

Ga recht op het hol van de leeuw af. Moed betonen kun je alleen als je bang bent. Je kunt gewoon bang en al doen wat je doen moet.

Kom in opstand tegen onrecht, neem het op voor de zwakkeren. Gebruik je kracht ten voor het goede en niet om op te scheppen over jezelf.

Laat je door niemand op je kop zitten. Je vrijheid en eigenwaarde zijn het belangrijkste dat je hebt. Je mag best van je af bijten wanneer dat in de verdrukking komt.

Wanneer je een krachtig geloof hebt in je eigen doelen ben je ongelooflijk sterk en vindingrijk.

Schaam je nooit voor je liefde, voorkeuren en genegenheid. Liefde is het mooiste dat bestaat, wanneer iemand je hart heeft veroverd geef dat dan gerust toe.



Voer je plannen uit. Haal wat je in je hoofd hebt gehaald eruit door het werkelijk waar te maken.

Wacht steeds rustig je kansen af. Soms levert wachten meer op dan doen. Op het juiste moment kom je in actie en grijp je je kansen. Zo verspil je geen energie.

Er is niets mis met een beetje opscheppen op zijn tijd. Doe uitgebreid verslag van al je kwaliteiten en successen. Af en toe een sessie zelfverheerlijking is heel stimulerend. Je mag best een beetje trots zijn op jezelf.

In ieder leven zijn schatten verborgen. Zorg dat je ze weet te vinden, want schatten horen gevonden te worden.

Er zijn situaties waarin je hele lijf roept: “ ik wil weglopen”! En soms is dat inderdaad het beste dat je kunt doen. Vraag je dan eerst af: loop ik nieuwe vrijheid tegemoet of loop ik weg van een uitdaging die ik niet durf aan te gaan. Steeds wanneer je naar nieuwe vrijheid loopt is het goed om te gaan.

Heb je ooit gehoord van luie mensen die overspannen raken? Ik ook niet. Het is echt niet zo slecht om zo nu en dan een beetje lui te zijn. Bovendien is het reuzefijn.

Lui zijn is reuze fijn
Zeg wie vraagt er nou om werk
De zon schijnt op de vlindertjes
Er staan bloempjes in het perk..

Zwerf voldoende door de natuur. Je doet er nieuwe energie op, je komt tot rust en het is er heerlijk toeven daar.

Als je in een lastige situatie zit, maak je dan niet te snel ongerust. Wacht eerst maar eens rustig af. Heel veel dingen lossen zich vanzelf op… als je de rust hebt om even af te wachten.

Je kunt je angsten beter omruilen voor nieuwsgierigheid. Angsten doen je terugdeinzen of inhouden. Nieuwsgierigheid doet je voortgaan en op onderzoek uitgaan. Met nieuwsgierigheid kom je veel verder.

Soms maken we ons te druk om hoe het hoort, wat we nog moeten en het wekken van een goede indruk op anderen. Dan verbleekt onze levenslust een beetje. Lap dan wat regels aan je laars zodat je plezier weer terugkeert.

Je kunt niet bang of depressief zijn en tegelijk een vrolijk lied zingen. Dus slaat het donkere toe, laat dan de zon doorbreken door een eigengemaakt vrolijk liedje te zingen…. Alle dagen, alle dagen, zijn we vrolijk en dan maken we muziek, muziek, muziek….

Vrij en onbevangen leven is werkelijk niet half zo gevaarlijk als het eruit ziet! Probeer het gewoon.

Als je lang genoeg optrekt met een vrije geest, wordt je zelf vanzelf ook een beetje vrijer. Vrijheid breidt zich vanzelf uit, daar hoef je niets anders voor te doen dan een tijdje bij vrijheid in de buurt te zijn.

Als je de controle een beetje loslaat, kun je vaak veel meer dan je voor mogelijk hield. Het leven komt meestal met geweldige oplossingen, zodra jij ze niet zelf allemaal in de hand wilt hebben.



Het leven komt steeds aan met mogelijkheden. Ze rijden vlak langs je als treinen op een perron. Je hoeft ze niet op te zoeken, maar als ze langskomen, moet je er wel inspringen!

Zoek iedere dag het avontuur weer op. Grote, kleine, enge, vrolijke, lieve, natuurlijke avonturen.

Ga ervan uit dat iedereen plezier aan jou kan beleven. Dan ben je werkelijk een cadeau in levende lijve!

Wie heeft er bepaald dat je niet spelend door het leven kan gaan…? Nou…? Precies! Niemand. In de natuur speelt alles en wij zijn van nature bedoelt om speelt te zijn.

Bedenk verrukkelijke en grappige scheldwoorden. Dan kun je je hart luchten wanneer het nodig is en tegelijk lekker lachen.

Wees nooit bang om aangezien te worden voor een “rare vogel”. Rare vogels hebben de vrijheid om onverwachts, eigenzinnig, vrij en creatief te leven. Wat wil je nog meer?

Val je in een plas modder of sla je een andere flater, lach dan zelf het hardst. Kunnen lachen om jezelf is van essentieel belang als je een vrij en vrolijk leven wilt leiden.

Zorgeloosheid en nonchalance lijken gevaarlijke eigenschappen, maar je komt er veel verder mee dan met pessimisme en pietluttigheid.

Pippi power heb je of je hebt het niet. Zoals pippi het zegt: “dat kun je niet leren, dan moet je kunnen” Maar gelukkig kan iedereen het. Je hoeft het in jezelf alleen maar zo nu en dan flink wakker te schudden in jezelf.

Wanneer je als een avonturier door je eigen leven reist, is iedere dag een verassing. Soms heb je iets en soms niet. Maar je komt steeds weer verder en je ontdekt dat alle avonturen je uiteindelijk leiden naar je eigen thuis.


Geïnspireerd vanuit de oude tv serie en de geweldige boeken van Astrid Lindgren...