Flonkering
Ik hou van dit woord. Ik hou van alle
woorden die glinsteren. Flonkeren, fonkelen, glanzen, glinsteren, schitteren,
sprankelen, stralen, tintelen, blinken, twinkelen. Soms hou ik gewoon zomaar
van een woord, en dan ga ik schrijvend onderzoeken waarom. Ik zoek synoniemen
op. En ik schrijf alles op dat ik associeer met een woord. Dat is als het
oppakken van het woord, het aan alle kanten bekijken, het omdraaien, de
onderkant ervan onderzoeken. En soms ontdek ik dan wat het woord me wil zeggen.
Waarom het zo met mij resoneert. Eigenlijk kun je dit in de beoefening met alle
gewaarwordingen doen. Het van alle kanten bekijken. Daarom kun je keer op keer
in de meditatie de focus leggen op de adem. Daarom kun je keer op keer over
eenzelfde vraag schrijven. Steeds weer pak je het op, schenk je het je
aandacht, bekijk en doorvoel je het van alle kanten. Als een diamant met
duizend vlakjes, ontdek je telkens iets nieuws, flonkert er altijd weer een
nieuwe ervaring of ontdekking.
Zet je pen
op papier.
Pak dit woord op. FLONKERING. Schrijf
het boven aan je papier. Associeer. Noteer alles waaraan het je doet denken.
Noteer wat in je opkomt, wat je je herinnert, wat je voelt. Zodra iets aan je
haakt, schrijf je daarover verder. Schrijf over flonkering. 10 minuten.
Glimlach
Thich Nhat Hanh, een grondlegger van
onze mindfulness zegt het zo mooi:
Soms is je
vreugde de bron van je glimlach
Soms is je
glimlach de bron van je vreugde
Een glimlach heeft de bijzondere
eigenschap dat het zowel oorzaak als gevolg van vreugde kan zijn. Daarom raadt
deze boeddhistische monnik en dichter je aan te glimlachen in
je meditatie, in je beoefening, maar ook in je dagelijks leven. Beoefening is
niet alleen de tijd dat je zit of schrijft. Beoefenen kun je de hele dag door
doen. En een glimlach kan een mooie focus zijn door de dag. Glimlachen naar je
innerlijke onrust of innerlijke dialogen. Glimlachen naar je geluk en je
geliefden. Glimlachen naar je wachten in een rij. Glimlachen naar spanning of
angst in je lichaam. Geen nepglimlach, maar een heel zachte glimlach van
compassie, naar jezelf, de andere en de wereld. Het helpt om je glimlach te
oefenen. Bronnen in jezelf te vinden van dingen die je van nature doen
glimlachen. Heel vaak zijn dat momenten waarin je compassie ervaart. En
compassie is misschien wel het medicijn dat de wereld nu het meest nodig heeft.
Wijzelf ook.
Zet je pen
op papier.
Maak een lange lijst van alles dat je
doet glimlachen. Blijf maar opsommen en noem alles dat je kunt bedenken dat je
doet glimlachen. Beschrijf een moment waarin een glimlach je hielp of je
raakte. Glimlach even tijdens het schrijven en voel wat er in je lijf gebeurt.
Zelfs een glimlach tekenen helpt om te verzachten. 10 minuten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten