Ma de liefste?

Vandaag is het moederdag

Ik ben net even bij mijn moeder op de koffie geweest. We spreken elkaar wekelijks. We gaan altijd koffie drinken in de stad en dan kletsen we bij.

Moederdag doet me denken aan twee aspecten waarin ik me de laatste tijd heb verdiept:

Het ene is: ben je wel genoeg bemoederd? Bemoeder je jezelf genoeg? Bemoeder je je kinderen voldoende?

Het andere is: Ben je je bewust van hoeveel je ouders voor je hebben gedaan & geofferd?

Soms voel ik meer het ene.... ik ben niet genoeg bemoederd! Soms voel ik meer het andere... mijn moeder heeft allerlei dingen voor me gedaan, die ik me niet eens meer kan herinneren.

Over het bemoederen las ik in het boek: De Ontembare Vrouw van Clarissa Pinkola Estés.

In november 1994 verscheen de eerste druk van De ontembare vrouw van de Amerikaanse Jungiaanse psychologe Clarissa Pinkola Estés. Pauline Sinnema schreef in haar recensie in Het Parool: 'Pinkola steekt je een hart onder de riem en geeft je tegelijkertijd een flinke schop onder de kont: je kunt treuren om een verspild leven of er alsnog iets van maken – te laat is het nooit. De Standaard der letteren verklaarde het succes als volgt: 'Bekende sprookjes als "Het lelijke eendje", "Blauwbaard", "De rode schoentjes" krijgen bij Estés een nieuwe verrassende inhoud. In navolging van Jung ziet ze de sprookjes, mythen en verhalen niet zozeer als een spiegel van de samenleving, maar ze leest ze als drama van de ziel, waarbij de verschillende sprookjespersonages staan voor positieve en negatieve aspecten van de eigen psyche.'


Bemoederen komt aan bod in: hoofdstuk 3 dat gaat over de intuïtie en het popje Vasalisa. En ook in hoofdstuk 6 over het lelijke jonge eendje en het vinden van je eigen "groep".

Estés stelt prachtige vragen:

Ben jij voldoende bemoederd? En jouw moeder? En haar moeder?

Hoe voelde jij je vroeger bij je familie? Thuis, een vreemde, niet gekend, herkend, gesteund, in de steek gelaten?

Wel aspect aan jou hebben opvoeders geprobeerd te veranderen, verwijderen of onderdrukken? Is het gelukt?

Ben jij als moeder bemoederd en opgevangen? Noem eens een voorbeeld.

Heb je in je moederrol wel eens het volgende ervaren:

• Dat je baalde van je kinderen
• Dat je wou dat je er nooit aan begonnen was
• Dat je kinderen er niet waren
• Dat ze dood waren
• Dat je ze soms haat
• Dat ze al uit huis waren

Kun je je frustraties over je moederschap op een veilige manier met iemand delen?

Hoe ervaar je je innerlijke moeder? Hoe is ze?

Heb jij meerdere moeders in je leven (of tijdelijk gehad)? Vertel over ze.

Het is goed contact te maken met het al dan niet voldoende bemoederd zijn. Jezelf te leren bemoederen of het bemoederd worden nog een beetje in te halen.

In “Constructive Living” (audio lezing van Soundstrue) van David Reynolds vertelt hij over twee van de meest populaire vormen van psychotherapie in Japan. Deze methoden helpen je productiever, flexibeler en ontvankelijker in het leven te staan:

• Morita therapy is gebaseerd op het nemen van de juiste actie in het huidige moment (doen wat gedaan moet worden)
• Naikan therapy is een manier om je bewustzijn te cultiveren over hoe de wereld jou ondersteunt (bewustzijn en dankbaarheid praktiseren)

Hier gaat het juist erg over, stoppen met zeuren en stilstaan bij het gemis en in actie komen. Dankbaarheid en bewustzijn cultiveren.

Ik heb beide kanten nodig.

Soms voel ik mijn tekort gekomen zijn. Dan moet ik mezelf wat meer bemoederen. Soms voel ik dankbaarheid, besef ik dat ik veel meer van het leven heb ontvangen dan ik me bewust ben en dan vier ik dat.

Vandaag doe ik van allebei een beetje.

En....ik eer ook de moeder in mezelf, die voor mij zorgt, altijd.

Moederlijke Sas