Vriendelijker zijn dan nodig is...

Ik was 10,11,12 jaar. Ik verhuisde van Den-Haag naar Wognum. Mijn ouders gescheiden, mijn broer bij m'n vader, een nieuwe man in huis.... en een nieuwe school. Het was meteen vanaf de eerste dag raak. Ik werd gepest. Ik was een bang, blond, gevoelig meisje. Ik sprak Haags. Ik was anders. Ik voelde me niet goed genoeg, niet mooi genoeg, niet hip genoeg, in de war van alle veranderingen.

Bijna niemand speelde met me, ik was zogenaamd besmettelijk, niemand wilde me aanraken in de klas. Op kamp was een nachtmerrie. Ik had heimwee. We deden een spel in een kring, en niemand pakte mijn hand vast. Niemand. Er viel een doodse stilte. Zelfs de leraar kreeg niets voor elkaar. Iets in mij ging dood. Dat was het meest vernederende moment van mijn leven. Pesten laat sporen na. Pijnlijke sporen en .... wijze sporen.

Nu geef ik les, in cirkels. Creatief schrijven, ontspannen, Biodanza, levenskunstworkshops. Ik probeer iedereen in mijn studio een gevoel te geven dat precies haaks staat op pesten. Het gevoel van: Je bent goed genoeg, je hoort erbij, je bent welkom, je mag er zijn, je bent mooi, je bent waardevol en ik reik uit naar ieders hand. Misschien heb ik de weg naar dit werk gevonden door het pesten. Omdat ik weet hoe het voelt als je er niet bij hoort, er helemaal niet bij hoort. Ik vind het het mooiste en heerlijkste werk dat bestaat.

Ik las deze week een prachtig boek over pesten....

Wonder, R.J. Palacio - Querido's uitgeverij bv

Het boek gaat over een jongetje met een ernstige gezichtsafwijking. Hij wordt heel erg gepest. En het loopt heel mooi af. Aan het einde is een mooie toespraak, waarin de directeur van de school citeert uit het boek "the little white bird" van J.M. Barrie (de schrijver van Peter Pan). Hij zegt: "Zullen we er niet een gewoonte van maken... om in het leven altijd ons best te doen om een beetje vriendelijker te zijn dan nodig is? Vriendelijker zijn dan nodig is. Wat een schitterende zin. Want vriendelijk zijn is niet genoeg. Wees vriendelijker dan je hoeft te zijn. Het is zoiets eenvoudigs, vriendelijkheid. Een bemoedigend woord, wanneer dat nodig is. Een vriendschappelijk gebaar, een glimlach in het voorbijgaan. De waarde van doodeenvoudige vriendelijkheid. De liefde licht op in de vriendelijkheid van mensen..." Het is een heel mooi, lief boek en ik las het in één adem uit.

Het deed me denken aan dit lieve boek:

Stargirl, Jerry Spinelli - Uitg. Podium

Dit boekje gaat over een heel vreemd meisje, dat zich stargirl noemt en helemaal haar eigen affectieve, lieve, creatieve zelf is. En welke gevolgen dit heeft op de school waar ze zit en de mensen waarmee ze in aanraking komt. Heel wijs.

En deze zalige film:

DVD Little Miss Sunshine

Een schat van een film. Over een meisje dat helemaal niet mooi en tegelijk juist schitterend is. Over een vreemde familie, ieder met eigen aardigheden, tics, angsten en worstelingen. En hoe ze elkaars schoonheid ontdekken onderweg naar een beautycontest...

Tenslotte dit:

We hebben maar één bestemming en dat is de liefde.

We hebben maar één weg en dat is de liefde.

We hebben maar één doel en dat is het ervaren van liefde.

Liefde is het begin en het einde, een cyclus die zichzelf voltooit.

Er is geen uitweg, er is alleen maar de weg van de liefde.

Mayana - boekje Liefde - Happinez

Zullen we vandaag allemaal vriendelijker zijn dan nodig is? Dan gebeurt er een wonder.

Ik ben begonnen, mijn fysiotherapeut een taart te bezorgen. Stilletjes op zijn balie gezet. Hij zit nu vast glimlachend en smeuïg te genieten.

Geef iemand een hand. Glimlach zomaar. Knipoog. Geef iets liefs. Zeg "ja" met je ogen. Wees een moedig en vriendelijk hart in het leven van de mensen om je heen. Doe je mee?

Ik vin je sowieso lief! Sas




Sas 1967