maandag 30 maart 2020

Durf het niet te begrijpen


Dit stukje tekst helpt mij vaak als er dingen gebeuren die ik moeilijk vind. Dat ben ik veel te veel bezig met proberen te be-grijpen. En dat helpt me helemaal niet. Dan pak ik vaak dit hele oude stukje tekst er weer bij. En oefen ik me in het loslaten.....


Uit “Het geheim van loslaten” van Guy Finley,
Je hebt een hele wereld te winnen als je durft los te laten. 

Een citaat uit dat boek van Vernon Howard (1918-1992)

Wanneer je begint te zien dat je de wereld naar je eigen beeld hebt geschapen, zal dat je choqueren. Hier is een speciale oefening voor je wanneer je pijn lijdt. Ik kan je niet zeggen wat een prachtige verandering deze oefening in je leven zal veroorzaken. Van nu af aan zul je, elke keer dat je pijn of innerlijke kwellingen voelt, in plaats van aan de pijn te denken, wat je nu doet, iets anders doen. 

In plaats van je aandacht te richten op die droefheid of teleurstelling, zul je iets anders gaan denken. Je gaat denken: Ik begrijp de pijn niet. Denk alleen maar: Er is daar duisternis. Er vaart iets tegen met uit, en dat doet pijn. Maar je gaat geen onecht plezier uit de pijn halen. Je gaat naar de juiste afdaling en je zegt; “Ik begrijp de pijn niet”. DAT IS ALLES!

Dan hoef je nooit meer na te denken over de ellende die je ervaart. Je hebt het gehad. Je hebt jouw deel gedaan. DIT IS DE WEG NAAR BUITEN.
God is je zo-even te hulp gekomen. Dit is authentiek religieus. De waarheid zegt: “Denk niet na over lijden en zwem er niet in rond”. Leun gewoon achter over in je stoel en zeg: “Ik begrijp de angst die mijn systeem terroriseer niet”. Als je dat niet begrijpt, is er niets wat JIJ kunt doen, nietwaar? Dus doe niets.

Wanneer we ons beklagen en huilen en steunen en denken: Hoe ben ik in deze puinhoop verzeild geraakt? Enzovoorts, zal er niets veranderen. Met deze oefening zet je jezelf in een heel andere afdeling, en je zult de producten ontvangen die deze afdeling voor je klaar heeft liggen. Wil je het product hebben van het niet meer de hele dag bezorgde beslissingen hoeven nemen? Zeg gewoon: “Ik begrijp deze crisis of dat hartzeer dat zonet opkwam, niet. EN STOP. BLIJF HET DE HELE DAG NIET BEGRIJPEN. 

Ons pseudo-inzicht is hetgeen dat ons in de ellendige innerlijke puinhoop brengt. Wees niet bang om geen eigen verstand te hebben. God is bereid de geweldige, schitterende plaatsvervanger voor je te zijn. God geeft je zijn leven in ruil voor het jouwe. De meeste mannen en vrouwen verkopen hun ziel de hele dag voor onechte gevoelens van zelfbeheersing. Wanneer je echte zelfbeheersing hebt, hoef je er nooit naar te zoeken of de afwezigheid ervan aan jezelf uit te leggen. Als je bereid bent te zeggen: “Ik begrijp helemaal niets van mijn leven”, zal je onechte zelf samen met zijn onechte inzicht wegvallen; in zijn plaats zal het inzicht uit de Hemel zelf staan. Dat inzicht vanuit een heel Verheven Plaats is alles wat je in deze en in de volgende wereld nodig hebt. Ga van start en durf los te laten.. 

·    Toevoeging: Als je niet gelovig bent, of je hebt moeite met het woord GOD: kun je voor het woord GOD ook denken: “het leven” of “de liefde" of "het AL". 

zondag 29 maart 2020

Stilte in de storm


Stilte in de storm



Ook al raast er een soort storm nu
Ik hoor ook steeds hoe heerlijk stil het is

Het is stil in de straten
En mijn agenda rust uit
De winkels roepen niet meer
Reclames lijken belachelijk nu

Ook al raast er een soort storm
Ik voel maar steeds hoe heerlijk stil het is

En ik denk aan alle plekken in de stad
Waar al het stof is neergedwarreld
Waar lege stille oases eindelijk, eindelijk
Op adem komen

Wat zou ik graag even
Helemaal alleen
Luisteren naar die stiltes
Die overal
Zijn neergedaald

Lege theaters waar niemand
Nu hoeft te stralen
Kappersstoelen die leeg
In een lenteslaap staan
Haren die geluidloos groeien
Het leven doet dat nou eenmaal
Groeien, stilletjes altijd door
Kerken en moskeeën waar niemand nu
De waarheid in pacht hoeft te hebben
Sportscholen waar geen druppel
Zweet meer valt

Al die plekken
Al die rust
Die stilte
Die pauze

Het is zo nieuw
Zo anders
Zo onbekend

Ook al raast er een soort storm nu
Ik voel de stilte
Ver weg
En dichtbij
Als een bijenkorf
Waar het zoemen is gaan zwijgen
En de honing echt wel op ons wacht

Ik weet niet of het mag
Maar iets hieraan
Ontroert me zo
En stelt me zo gerust

Het even niks
Het geluidloze
De lege ruimtes
Overal
Ver weg en ook dichtbij
Wat heb ik dat gemist
Wat heb ik dat gemist
Zo erg
Dat ik niet meer wist dat ik het miste

Niet alleen vloed, maar ook eb
Niet alleen gaan, maar ook stoppen
Niet alleen roepen, maar ook zwijgen
Niet alleen vol, maar ook leeg
Niet alleen open, maar ook dicht
Niet alleen groei, maar ook rijpen

Ik wens dat deze yin tijd
Voor altijd een klein beetje
Mag blijven bestaan

Ook al raast er een soort storm
Mag er iets van dit verstilde leven
Blijven bestaan
Als we weer gaan….

 sas




zaterdag 28 maart 2020

Survival of the kindest

Corona vraagt om levenskunst. Ik leerde veel vanuit Biodanza.
Waar Corona ons over laat nadenken:
Als mens een keer griep doormaken, kan een schok zijn voor ons immuunsysteem. Sommige virale schokken zijn misschien te groot, maar de meeste maken ons ook sterk en creëren gezonde afweer. Nu lijkt het of de wereld de griep heeft. De wereld hoest, heeft een pauze nodig en werkt aan zijn eigen immuunsysteem.
Juist nu het klimaat dringend aandacht vraagt, moeten we massaal thuisblijven. De luchtkwaliteit krijgt hier en daar adempauze en knapt op. We kunnen nadenken over of we vaker thuis kunnen werken en de natuur een beetje sparen.
We denken soms zo in landsgrenzen, geloofsgrenzen, hokjes en soorten, goed en kwaad, maar deze griepgolf doet daar niet aan mee. In de natuur bestaan deze grenzen namelijk niet. Alles is met alles verbonden. We zijn één grote familie. We kunnen allemaal geraakt worden en we hebben saamhorigheid en solidariteit nodig als onze weerstand beproeft wordt.
We zijn zo’n enorme consumptieve wereld geworden, maar deze griepgolf vraagt ons even te stoppen. De boodschappen tas thuis te laten, zelf thuis te blijven, even niet van hot naar her te reizen. Even te zijn in plaats van te doen. De voorraden die we hebben aan te spreken en al het rennen en vliegen en consumeren even te laten kalmeren.
We leven in een 24 uur maatschappij, nu is het een aantal weken of maanden tijd om tot stilstand te komen. We hebben weer lege dagen op de kalender, we kunnen thuis zijn met onszelf.
Onze kinderen kunnen niet naar school of naar de opvang. We voelen weer hoe het is om dagen gewoon samen en gezin te zijn. Met elkaar de tijd te beleven.
Veel van onze relaties spelen zich deels of geheel af in een digitale dimensie. Nu we elkaar niet mogen aanraken en niet mogen knuffelen kunnen we weer ontdekken hoe waardevol werkelijk fysiek contact is. Nabijheid en aanraking zijn van levensbelang. Soms ontdek je het wonder van iets pas wanneer je het even kwijt bent.
Angst is misschien wel het meest besmettelijke virus dat bestaat. En deze tijd laat ons ontdekken hoe bang we werkelijk zijn voor iets dat we niet kennen, iets dat we niet kunnen overzien en iets dat we niet (helemaal) kunnen controleren. Iedereen reageert anders op angst. Angst is soms verstandig en soms irrationeel. We kunnen stilstaan bij onze angsten. Ze opmerken, ze onderzoeken. En daarna tot actie komen wanneer we ze verbonden hebben met onze kennis en inzichten. We ontdekken nu ook wat de gevolgen zijn van het door elkaar halen van feiten, meningen, stemmingen, sentimenten, angsten. Ook ontdekken we dat de sociale media, zowel een verbindend als een destructief effect kunnen hebben.
Darwin zei, niet de sterkste of de meest intelligente overleven, maar diegene die zich het beste kunnen aanpassen aan veranderingen. Dit is een moment om onze mee-verander-spieren weer eens flink te trainen. Ook kunnen we ontdekken dat onze acties invloed hebben op de mensen om ons heen. We zijn van elkaar afhankelijk. Het virus vraagt zorg voor elkaar en onszelf even iets ontzeggen om voor de zwakkeren zorg te dragen. Survival of the kindest!
Dus laten we maar geen schuldigen zoeken, geen complotten bedenken, maar de uitdagingen die op ons afkomen aangaan, met zoveel mogelijk medemenselijkheid en zorgzaamheid.
Inzichten n.a.v. bespiegeling van Psycholoog F. Morelli Italië, levenskunst vanuit de methode Biodanza en & mijmeringen van Saskia de Bruin