Ruggensteun
Mediteren en schrijven is beoefenen met een voor en een
achterkant. Het schrijven is voor je, je buigt je over je papier, je kijkt, je
vormt letters, je laat je pen voor je bewegen en ontdekt wat er tevoorschijn
komt. Zitten in aandacht, het mediteren is je ruggensteun, het is dat waartegen
je kunt leunen. Het geeft je stevigheid. Soms ben je aan het schrijven en dan
komen er oordelen: ik zit alleen maar te klagen, ik schrijf al honderd keer
over hetzelfde, ik kan helemaal niet mooi schrijven, ik heb geen poëzie in mijn
botten, dit leidt nergens heen. Maar door het zitten in aandacht, weet je dat
er veel meer is dan dit kleine verhaal van jou en je pen. Er is het leven, het
universum, het onnoembare, het oneindige, het wonder. Er is het gewaarzijn van
alles dat zich ontvouwt. Mediteren helpt je om open te zijn, gewaar te zijn en
aandachtig te luisteren. Te luisteren naar het kleine verhaal van je pen, naar
het grote verhaal van het leven. Als je kritisch bent, ga dan niet nog meer je
best doen, maar juist minder. Leun achterover, voel de steun in je rug, van het
grote verhaal, van je beoefening, van je aandacht voor alles dat is. Laat je
pen door dansen. Wat jij schrijft is niet het enige dat gebeurt. Het leven is
een oneindig groot gebeuren. Laat het schrijven het schrijven doen, en blijf
tegelijk open, aandachtig, opmerkzaam, zonder iets te zoeken. Soms zijn er
momenten, dat je voldoende voorover en voldoende achterover leunt. Soms zijn er
momenten dat het kleine verhaal en het grote verhaal versmelten en er ineens
een wonder tevoorschijn komt. Precies die ene zin, een poëtische deur die zich
opent, een glimp van iets veel groters, een samenvallen van voor en achter,
klein en groot, jij en het leven. Ontvang het wonder, maar beoefen gewoon weer
door. Mediteren is beoefenen met een voor en een achterkant. Schrijven voor je,
het vermogen aandachtig aanwezig te zijn achter je, als een nooit eindigende
steun. Soms zijn we voor een moment een genie, maar meestal en gelukkig, heel
gewoon en menselijk. Met een klein verhaal, terwijl het grote verhaal, dat
onbeschrijfelijk is, in ons en overal om ons heen bestaat.
Zet je
pen op papier: Schrijf over wat er voor je is. Schrijf over
wat er achter je is. Schrijf over achterover leunen. Over ruggensteun. Over je
best doen, of over het loslaten van het kleine verhaal. Schrijf … leun af en
toe achterover. Open je gewaarzijn. Schrijf dan weer verder. 10 minuten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten