Hier wordt ik nou blij van....
Je gaat koffie drinken met een collega. Je drinkt zoveel thee dat je wel moet..... en dan kom je in een wc met zo'n haakje aan de binnenkant. Zo lekker simpel. En bekend en gemakkelijk. Je kunt niet opgesloten raken en er schijnt nog wat licht door de opening.
En dan plassen met het gevoel dat het fijn is dat sommige dingen niet veranderen, verbeteren, innoveren, verjongen, reorganiseren, fuseren, verdwijnen en herbronnen (wat is dat eigenlijk???).
Gewoon zo'n haakje. Pracht uitvinding. Werkte vroeger, werkt nu nog. Een lief klein kunstwerkje eigenlijk.
Soms word ik zo moe van al het vernieuwen en verbeteren. We hebben veranderitis. Ik wil gewoon de shampoo in het flesje zoals mijn paps die altijd kocht.....
Nagellak met van die mooie lange dopjes, die zo fijn vast hield....
Eau de cologne die ik vroeger verkocht bij de HEMA....
Raak limonade met zo'n dikke plastic dop...
Gewone Pickwick thee als ik in een restaurantje zit en niet cactus, rooibos, groene, meloen, of andere ingenieuze nepsmaak thee...
Nou ja... Ik word echt gelukkig als sommige dingen gewoon hetzelfde blijven. En je de weg weet in je supermarktje en je HEMA, en de schilder uit je dorp in musical vereniging zingt, en slagroom bij de HEMA nog steeds hetzelfde smaakt, en logo's altijd zichzelf blijven. Zodat ik gewoon de weg weet in het leven.... en we samen gewoon koesteren wat goed is en wat niet verbeterd hoeft te worden. Dan kunnen wij ook stoppen met al die zelfhulp....
Kusje op je ouwe trouwe zelfje! Sas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten