woensdag 28 augustus 2013

Liefde, mijn favoriete onderwerp




We hebben maar één probleem en dat is een tekort aan liefde
We hebben maar één verlangen en dat is het ervaren van liefde
Er is maar één weg en dat is het pad van de liefde
We hebben maar één uitdaging en dat is de liefde
Er is maar één opdracht en dat is de liefde
We hebben maar één rijkdom en dat is de liefde

We hebben maar één bestemming en dat is de liefde

Liefde is de omweg en de kortste weg
De mooiste en de enige weg
Liefde is het begin, het midden en het einde
Een cyclus die zichzelf voltooit
Er is geen uitweg

Er is alleen maar de weg van de liefde

Die weg gaan we allemaal
Of we het nu weten of niet
We zetten stappen
Hier en nu
En het is heel gewoon
Om bang te zijn
En te vergeten
Dat er niets geruststellender is
Dan
De liefde

SAS








donderdag 22 augustus 2013

Ruimte en rust als de nieuwe rijkdom

Het nieuwe seizoen gaat van start. Dan ga je je agenda weer een beetje voller zetten. Je bedenkt je wat je wel en niet wil, wat je wel en niet moet, wat echt noodzakelijk is. Je bent net terug van vakantie. Lege tijd, weinig spullen, ruimte om je heen. 

Na de vakantie voel ik altijd heel goed dat ruimte en rust mijn echte rijkdom zijn. Niet status, geld, spullen, een geweldig huis, druk, druk, druk. Maar innerlijke stilte, rust, ruimte in mijn hoofd en hart. Ook ruimte in mijn huis. Lege plekken, waar nog iets kan gebeuren. Ruimte voor dagdromen, creativiteit, contact, spontaniteit. En maar een paar waardevolle dingen. 




Ik hoorde van iemand de "Steve Jobs" vraag: 

Als je 20 miljoen erft en je hebt nog maar 10 jaar te leven, wat zou je dan NIET meer doen? 

Een prachtige vraag die je helpt om het overbodige te ontdekken.

Een andere vraag: 

Als je een nieuw huis kreeg, helemaal naar je zin. En het is helemaal klaar en geverfd en lekker leeg en zo te betrekken. Welke dingen uit je huidige huis zou je dan meenemen? Als je alleen mee zou nemen wat je écht mooi vindt, nodig hebt en gebruikt. Wat zou je dan uitstallen in dat heerlijke nieuwe huis?




Nog een vraag:

Als al je bezit gekocht zou worden voor de aanschafwaarde. Echt alles. Wat zou je dan bewaren of terugkopen?

Hoe zou het zijn, om een keer zo door je huis te wandelen? En je huis wat leger te maken. Hoe zou het zijn om je agenda wat leger te maken, ruimte en rust in te plannen? Hoe zou het zijn om je hoofd wat leger te maken. Minder te moeten doen, kunnen, onthouden, weten, begrijpen en bereiken.

Meer tijd om te leven. Meer tijd om te beleven. Rust en ruimte te verzamelen als nieuwe rijkdom. 

Rust en ruimte
Het is overal en toch
Ik prop alles veel te vol
Rust en ruimte
Wat als ik heel stil ... & niets zou hoeven
Als we ons allemaal goed genoeg zouden weten
Het is overal en toch
Rust en ruimte

Sas







dinsdag 13 augustus 2013

Wat ik het liefste ben...


Wat ik het liefste ben

Wat ik het liefste ben is
Toestemming gever
Vertrooster
Geruststeller
Aanmoediger
Moedgever
Toejuicher
Ja- zegger
Uitnodiger
Verzachter
Een liefdesfluisteraar

Het liefste ben ik
Verschijnselaar
Tevoorschijn haler
Droom versterker
Pijn verzachter
Tranen droger
Plezier uitlokker
Lach verlevendiger
Verlegenheid vertederaar
Een liefdes versterker

Het liefste ben ik
Als de lente
Die alles dat
Al ondergronds
Aanwezig is
Weet te verleiden
Om borrelend en bruisend
Verlegen of brutaal
Boven water te komen
Lachend en wel
Zacht en licht
Vanuit een diepe bron
In jou
Waar alles is
Dat er werkelijk toe doet
Waar jij
Het meest waar bent

Dat te helpen
Geboren te worden
Vind ik het belangrijkste
Dat bestaat
De zin van het leven
Dat klinkt
Misschien zwaar
  
En toch…

Gaat dat lachend
Veel beter
Dan bloedserieus

Lichtheid helpt
Speelsheid ook
Liefde, tederheid
En ontspanning
Lokken je
Zoals de lente
Het leven
Bejubelt
En betovert

Zachtheid ontwapend
Alles dat bang is
En in de weg zit
En zich schrap zet
En zich verzet
Of twijfelt
Of niet gelooft
Of teveel denkt
Dat geluk
Nergens voor je
Is weggelegd

Daarom ben ik het liefst
Een zo zachte mogelijke
Lichte lentekracht
Zodat jij je gewonnen geeft
Omdat je gewoon
Niet anders kunt
Dan groeien en bloeien
Welig tieren
In geuren en kleuren
Op je meest eigen manier

Want dat
Wat jij
Ten diepste bent
Is het mooiste

Dat bestaat
Dat bestaat
Dat bestaat


Saskia de Bruin




Er is een nieuw boek: 

De kracht van imperfectie
heb de moed om niet perfect te willen zijn.  

Geschreven door Brené Brown.



Als ik even kijk bij bol.com vind ik dit in de inleiding:

  1. Kies voor authenticiteit; laat je angst voor wat anderen vinden los.
  2. Vergroot je zelfcompassie; laat je perfectionisme los.
  3. Ontwikkel meer veerkracht; laat zelfverdoving en machteloosheid los.
  4. Cultiveer dankbaarheid en geluk; laat je gevoel van schaarste en angst voor het duister los.
  5. Vertrouw op je intuïtie en durf te geloven; laat je behoefte aan zekerheid los.
  6. Geef je creativiteit de ruimte; laat de neiging jezelf met anderen te vergelijken los.
  7. Neem de tijd om te spelen en te ontspannen; laat uitputting als statussymbool en productiviteit als maatstaf voor eigenwaarde los.
  8. Breng kalmte en stilte in je leven; laat stress als leefstijl los.
  9. Streef naar zinvol werk; laat je onzekerheid en je opvattingen over wat je zou moeten doen los.
  10. Lach, zing en dans; laat het idee dat je altijd beheerst moet zijn en “normaal” moet doen los.


Dit is precies wat ik het mooiste vind en wat ik zelf steeds probeer te doen en waar ik anderen het liefst toe aanmoedig. Ik ga dat boek snel lezen. Volgens mij gaat het heel erg over wat deze tijd nodig heeft. Weer echt mens worden, in plaats van al het streven en latten hoog leggen. 

Ik ben benieuwd wat jij ervan vindt? Je kunt HIER even kijken bij Bol.com

Nou dag! SAS



donderdag 8 augustus 2013

Aangenaam... Mevrouw Spulletje


Misschien moet ik maar eens uit de kast komen. 

Niet wat betreft mijn seksuele voorkeur (dat is nogal voorspelbaar), maar wat betreft mijn materiële voorkeur. Ik ben namelijk heimelijk (nou ja, wat heet heimelijk, iedereen die mij kent heeft me door) Mevrouw Spulletje.


Ik ben dol op spulletjes. Altijd al geweest, zolang ik me kan herinneren. Als mini Sasje, scharrelde ik al rommelmarkten af, liep ik met tasjes en rangschikte ik alles op mijn kamertje. Als we vroeger op pad gingen, riep ik steevast: “O, mijn spudden, mijn spudden”. Dan zocht ik een tasje en gooide daar mijn lievelings spulletjes in, daarna konden we pas gaan.

En nu nog tiert mevrouw Spulletje welig in mij. Ik ben een reuze goede dingenzoeker. Ik scharrel graag in kringloop winkels, ik vind altijd de gekste dingen en ik koop veel te veel. Mijn huis is een soort curiosawinkeltje. Alle hoekjes en gaatjes zitten vol met allerlei gekke spulletjes. Een eekhoorn met schaarstevrees is er niets bij.

Waarom ik dat doe? 
Geen idee. Omdat ik vroeger vaak alleen was en mijn spulletjes dan mijn trouw gezelschap waren? Uit een soort gevoel van tekort? Aangeboren afwijking? Gewoon een uiting van mijn creativiteit? Materialisme? Verzamelwoede? Troost, afleiding, hebzucht? Ik weet het echt niet. 

Wat ik weet is dat ik er veel plezier in heb. Ik kom op allerlei ideeën, zoals dit schrijverijtje. Ik vond namelijk dit schilderijtje…


Dit (jaren 60) kitsch dametje kijkt zo zielig en zo voel ik me ook als ik niet kan scharrelen met spulletjes. En toen bedacht ik dat ik een Mevrouw Spulletje in mij heb.

Hoe ik ook ruim en orden, steeds weer maak ik van mijn huis een soort “malle pietje” winkeltje. Soms vind ik ook spullen voor anderen. Precies wat ze al heel lang zochten of verzamelden.

Ik ben dol op oud servies, tasjes, boeken, oude afbeeldingen en illustraties, blikjes en oude spullen die zo gekoesterd zijn, dat ze ervan versleten zijn. 

Soms ben ik mezelf ook zat, dan verlang ik naar een leeg en ruim huis. Niet strak en kaal, maar rustig, ruim en Wabi-Sabi.

Wabi-Sabi is een Japans begrip dat een heel ander soort schoonheid aanduidt, dan ons westerse ideaal. Rustiger, versleten door gebruik en liefde, natuurlijk, door de tand des tijds op een unieke manier bezield. 







Dat soort schoonheid geeft rust. Zo'n oude serre een beetje schoonmaken. Een mooie oude tafel erin, gedekt met mooi oud bloemetjes servies. En daar dan zitten met een goed boek en lekkere geurige thee....

Of door je dorp wandelen en daar op zoek gaan naar Wabi-Sabi schoonheid...





Of een popje in je eigen huis, vol met knuffel viezigheid van je eigen geweldige kind...


Mevrouw Wabi-Sabi is nog een beetje onderontwikkeld in mij. Misschien moet ik die ook een beetje meer uit de kast laten komen...

En wie leven er in jou?


Met een curieuze groet, 

Mevrouw Spulletje & Mevrouw Wabi-Sabi



donderdag 1 augustus 2013

Alles kan loskomen

Vandaag gaf ik in de studio een zomerworkshop over stilte en schrijven. 



Eén van de technieken die we deden was een “flow-write. 

Dat gaat zo: je kijkt even rond op de plek waar je bent en je kiest een voorwerp uit dat je kunt zien. Dat zet je boven aan je lege vel papier. Vervolgens beschrijf je je voorwerp gedetailleerd, alsof je het beschrijft aan iemand van een andere planeet. Op het moment dat er een associatie, een herinnering of een gedachtestroom komt ga je daar in mee en volg je dus de stroom van je gedachten. Het is een oefening in leren afgeleid te raken en direct mee te bewegen met de flow die op gang komt. 

Ik schreef dit:

Tasje

Klein. Van stof. Geborduurd. Wat is klein? Wat is stof? Wat is borduren? Het is een weefwerk van draden. 

Dat doet me denken aan vroeger. Mijn moeder. Altijd weven. Ik hielp vaak met het opspannen van de draden. De schering voor het weefgetouw.Ik heb daardoor een zacht geduld ontwikkeld om knopen te ontwarren. Het kan bijna niet te erg in de knoop zijn. Ik heb een soort intuïtief gevoel, zie aan een knoop of die te ontwarren is. Als het kan ontwar ik eindeloos. Zo lang tot de draden losjes weer uit elkaar komen. Als het niet kan, stop ik meteen. Energie verspillen heeft dan geen zin.



Ik ben ook een kluwen . Kluwen van gedachten, gevoelens, liefde, angst, levenslust, wensen, wil en mogelijkheden. Ik ontwar mezelf eindeloos. De draden liggen losser en losser. Maar ze zijn nog niet helemaal vrij en ontward. Maar het is mooi. Het ontwarren. Trekken en ploeteren helpt niet. Bij anderen ook niet.

Ik kijk
Ik wacht
Ik maak losser
Hussel wat
Ik kijk
Ik wacht
Voeg plezier en zachtheid toe
Trekken helpt niet
Dat maakt alles erger
Verstrakt
Soms ineens een open lus
Een losse draad
Die volgen
Even laten rusten
Meegeven
Meebewegen
Zo ben ik knopen openaar
In mezelf
Met anderen
Schrijvend
Dansend
Door stil te zijn en te ontspannen



Wat ben jij? Ik ben knopen openaar, een kluwen bevrijder, een losse eindjes koesteraar, een rode draad volger, een weefster van levensdraden. 

In de knoop is niet erg. Alles kan loskomen. Geen knoop zo strak of er zit wel beweging in. Ik open graag. Uit de losse pols.

Stil
Ont-dekken
Wat ontvouwen is
Het ont-wikkelen van wat
Is



SAS